مقاله بررسی فتنه در نهج البلاغه و راه های مقابله با آن

مقاله بررسی فتنه در نهج البلاغه و راه های مقابله با آن در19صفحه قابل ویرایش
بخشی ازمتن:

فتنه شناسی از دیدگاه نهج البلاغه
موضوع مورد بحث، بررسی معانی و مصادیق فتنه در قرآن و نهج البلاغه است.واژه فتنه دارای معانی و وجوه مختلفی می باشد که در اصل، به معنی آزمودن بوده برای اینکه خالص آن از چیزهای دیگر جدا گردد. فتنه دارای دو چهره است، آنجا که به خدای سبحان نسبت دارد از روی حکمت و مصلحت بوده، موجب تکامل و سعادت فرد و جامعه می شود و سیمای حقیقی افراد مشخص می گردد. آفرینش جهان و نحوة خلقت آدمی به گونه ای است که همواره با عوامل مختلفی مانند مشقت، گرسنگی، ترس، فقر و غنا و نعمتها و ... تحت آزمایشات قرار می گیرد و هیچ انسانی از اصل سنت فتنه در امان نمی باشد. خدای سبحان وقایعی همچون قربانی کردن اسماییل را فتنه نامیده و می فرماید:«ان هذا لهو البلاء المبین» و در این امتحان میزان بندگی و عبودیت ابراهیم(ع) را به نمایش می گذارد و در جای دیگر اموال و اولاد را مطرح نموده و می فرماید«انما اموالکم و اولادکم فتنه» خداوند به مسلمانان هشدار می دهد که مراقب باشید علاقه به اولاد و منافع زود گذر دنیا باعث نشود که حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام بشمارید و بدانید که اموال و اولاد وسیله آزمایش شما هستند . از نمونه های دیگری همچون فتنه فرعون و قوم لوط و جریان گمراه شدن بنی اسرائیل بوسیلة سامری نام برده که در این خصوص حضرت موسی(ع) با عبارت«ان هی الا فتنتک»(این نیست جز امتحان از تو) بیان نمودند که هلاک کردن همراهان من یکی از موارد امتحان عمومی توست، که بندگان خود را با آن می آزمائیم تا هر که گمراه شدنی است گمراه شده و هر که هدایت شدنی است هدایت شود. فتنه ها آنجا که به غیر خدا نسبت می یابد، فاعل آن انسان و یا شیطان است که زمینة گمراهی و شقاوت را هموار کرده و موجب ضلال و انحراف از صراط مستقیم و خروج از دین می شود.