پروپوزال خانه کودکان بی سرپرست با رویکرد آرامش روانی

قسمتی از متن :
1-1- بیان مسأله اساسی تحقیق
کودکان بی‌سرپرست، دوران کودکی خود را جدای از جامعه سپری می‌کنند و زمانی پا به عرصه جامعه می‌گذارند که مفهوم جدای از جامعه بودن ،در ذهن آن‌ها شکل‌گرفته است. درواقع نیاز به درک متقابل جامعه نسبت به این کودکان به جامعه حس می‌شود؛ متأسفانه در جوامع مدرن شهری توجه به این مسائل آن‌چنان کم شده است که نه ‌تنها باعث ایجاد مشکلاتی برای این کودکان که حتی منجر به ایجاد مشکلاتی عمیق در جوامع اجتماعی مردمان امروزی گردیده است. برخورد اقشار گوناگون با این کودکان و لمس احساس پاک کودکانه آن‌ها حسی بی‌انتها را القا می‌کند که امروزه در دید برخی افراد کمرنگ شده و حتی از بین رفته است. پس می‌توان گفت برخورد مستقیم افراد با این کودکان علاوه بر رفع برخی از مشکلات کودکان، به گروه‌های مختلف مردم نیز کمک خواهد. بنابراین اولین قدم، انتخاب سایت مناسبی، برای قرارگیری مرکز نگهداری کودکان بی‌سرپرست است تا ارتباط لازم را با جامعه برقرار کند.(اجلی، 1381)

یکی از دغدغه‌های امروزی جوامع، مسئله کودکان آسیب‌دیده وبی سرپرست و همچنین پیامدهای تأثیرگذار آن در جوامع است و عدم فضایی مناسب با روح و روان کودکان بی سرپرست و مشکلاتی که در فضاهای آرامش و بازی . یا تفریح دارند که با توجه به سن کودکان فضایی با شرایط مناسب آنها ساخته شود و اکثر فضاهایی که به این عرصه اختصاص داده شده بدون در نظر گرفتن شرایط و سلامت روانی و روحی می باشد. دو مشکل اصلی کودکان بی‌سرپرست با آن دست و پنجه نرم می کنند عبارتنداز:
1. مشکل اجتماعی:علت آن دور بودن از مردم و جامعه و زیستن در فضاهای قلعه ماننداست.
2. مشکل هویتی و شخصیتی:علت اصلی آن دور بودن از نظام عادی زندگی اتخاذ بعضی نظام‌های غلط درون شبانه‌روزی‌هاست. (اصلی پور،1380)
در این تحقیق تلاش شده است که با رویکردی متفاوت با این مسئله و پیامدهای آن برخورد شود و به دنبال آن راه‌حلی برای حل مسئله مطرح گردد و بدین منظور موارد زیر موردبررسی قرارمی گیرد.
همچنان باید توجه داشت که کودکان پس از جدایی از بستر خانواده و قرارگیری در سازمان‌هایی از قبیل بهزیستی به محیطی با استانداردهای تعریف‌شده دست نمی‌یابند. با توجه به ایجاد مطالب ذکرشده ، در این مرکز با طراحی فضاهای تعریف‌شده با استانداردهای فضاهای مسکونی و ایجاد کانون خانواده می‌توان به این هدف دست‌یافت تا بتوان فضایی آرام، چون خانه و داشتن خانواده را برای کودکان تعریف نمود.( غفوری ، 1387)
به سبب حل این مشکل می‌توان با در نظر گرفتن فضای سبز و بازی و تلفیق آن با مکان زندگی کودکان، امکان ایجاد شرایط عادی برای این کودکان را ایجاد نماییم. علاوه بر این وجود فضای سبز تلفیق‌شده با روش بازی‌درمانی، روشی تأثیرگذار در حل ناهنجاری‌های اجتماعی مردم به‌خصوص این کودکان می‌گردد.( منصوری، 1376)