زمینه گرایی در طراحی معماری و شهرسازی پررنگ و برجسته شد، و با ظهور پست مدرن اهمیت ویژه ای یافت و به ابعاد انسانی و حوزه مطالعات خود را به وجوه اجتماعی- فرهنگی جامعه گسترش داد؛ زمینه ی یک طرح، شامل کالبد، تاریخ، فرهنگ و اجتماع موجود در آن می شود مفهوم فرهنگ سبب شده است که بسیاری از امور انسانی و پدیده های اجتماعی تحت پوشش و سیطره ی این مفهوم قرار گیرد در مجموع به موضوع مجموعه فرهنگی از دو بعد اجتماعی و شهر ساختی می توان نگاه کرد میل به داشتن خلوت، ایجاد فضای شخصی و کنترل قلمرو مکانی، امری عمومی است اما راپاپورتاثبات کرد که مردم در موارد زیادی برای پاسخ به نیازهای فرهنگی خود از آسایش جسمانی صرف نظر می کنند. ارتباط انسان با فضای معماری پیچیده تر از فضای هنری مجسمه سازی و نقاشی است، به این دلیل که انسان این فضا را از داخل نیز تجربه می کند. این رابطه ای است روزمره که قسمت مهمی از زندگی انسان را مشروط می سازد. بنابراین، فضا در معماری هدفی نهایی به شمار می آید مجتمع فرهنگی نقشی پررنگ در عملکرد افراد جامعه خواهد داشت با مطرح نمودن نگرشی نو به زمینه گرایی و فرهنگ می توان در طراحی مجموعه ای فرهنگی مبتنی بر سوابق فرهنگی - تاریخی و با در نظر گرفتن نیازهای کنونی جامعه؛ مجموعه ای از فضاهای متنوع با کاربری های گوناگون به عنوان یک فضای گفتگو و تعامل اجتماعی بین شهروندان ایجاد کرد.