بخشی از متن: بیان مساله گروهی از جوانان نیز در این دوران به جای رشد اجتماعی گوشه گیر و منزوی می شوند، بنابراین باید فضایی برای حضور آنها در گروه برای نسل جوان فراهم آید. چرا که حضور در گروه منجر به رشد اجتماعی و در نتیجه پاسخ به نیازهای احترام و عزت نفس، احساس کمال و رشد و شکوفایی، قدرت و شخصیت و داشتن هدف مشخص در زندگی از طریق شرکت در فعالیت های داوطلبانه و اجتماعی، می شود. جوان در فضاهای فرهنگی با کمک به شناسایی خود و توانایی هایش در میان همسالان و دیگر اعضای جامعه بحران هویتی را که با آن روبرو شده است، پشت سر می گذارد. بنابراین تعامل اجتماعی نیز رویکرد مهم دیگری است که سعی می شود در جموعه فرهنگی جوانان ایجاد شود. در دوران معاصر، وجود کاربری های متنوّع در فضای عمومی و هم چنین حضور طیف های گوناگون اجتماعی شهروندان، باعث اختلاط و عدم پویایی در جوانان شده است. هم چنین وجود فضاهای مناسب برای فعالیّت های تفریحی فرهنگی و ارتقاء خلاقیت جوانان بشدت احساس می شود. جوانان بهعنوان پیشگامان تغییرات اجتماعی در هر جامعهای جلوههای از آینده نزدیک و دور تحولاتی که در سالهای اخیر در درون جامعه و در خارج از مرزهای آن رخداده، تغییر داده در سبک زندگی آنها را نیز به دنبال داشته، ازآنجاکه اوقات فراغت یکی از مؤلفههای مهم سبک زندگی است. یکی از عرصههای مهمی که در مطالعات اجتماعی و پژوهشهای فرهنگی برای شناخت تحولات ارزشی و نگرشی و سبکهای جدید زندگی موردتوجه قرار میگیرد، عرصه فراغت جوانان است. (رفعت جاه، 1389) فضاهایی که از طریق معماری به وجود می آید به نوعی بر تربیت افراد تاثیر دارد. بار مسئولیت به دلیل حساسیت و تاثیر پذیری جوانان، در طراحی فضاهای مربوط به آن ها بیشتر است. جوانان با ورود به فضاهای شهری با دنیای جدیدی مواجه می شوند، اما جوابگوی همه نیازهای آنان نیست. جوانان امکان بازیگوشی و کشف حقایق اطرافشان را نه در خانه و نه در شهر به دلیل وجود مقررات خاص و ثابت، به طور کامل ندارند.(فاتح نیا، 1391) جوانی: حد فاصل میان نوجوانی و میان سالی است. یکی از اساسی ترین ویژگی های کودک و حتی نوجوان احساس وابستگی او به اطرافیان است. جوانی دوره ای شکوهمند، پر اوج و بی بازگشت است. دوره ای که در آن کم آگاهی، شتابناکی ناهشیاری، خود شیفتگی و کم تجربگی با خصلت هایی همانند امیدواری، جستجوگری، حق طلبی، عاطفه مندی و خوداتکایی پیوند می خورد که اگر از شکوفایی و بالندگی این فرصت غفلت شود، بحران و بروز تبعات تلخ آن، پردامنه و چشمگیر خواهد شد ( ( Macmillan, 2011 امروزه به علت اهمیت و آثار سازنده و مثبتی که درنتیجهی بهرهوری مطلوب از اوقات فراغت درزمینه های مختلف وجود دارد که باید موردتوجه صاحبنظران و سیاستمداران و بهویژه برنامه ریزان و طراحان امور اجتماعی قرار گیرد. نداشتن برنامهی صحیح و نیز سیاستهای اجتماعی و اقتصادی نادرست نشآت گرفته و موجب شده بسیاری از جوانان و نوجوانان بهسوی تفریحات و فعالیتهای ناسالم کشیده شوند(سلگی، 1374؛3) مجموعه های فرهنگی جایگاه با اهمیتی در کالبد شهر دارند. این فضاها صرفاً مختص رویداد فرهنگی نیستند، بلکه شاخص های فرهنگ بشمار می روند. ایجاد چنین فضاهائی در شهر جدای از کنش اجتماعی، از حاشیه نشین شدن گروه های خاص در استفاده از فضاهای عمومی شهر کاسته و زمینه باز تولید فرهنگ اجتماعی شهر را فراهم خواهد کرد. ضمناً مراکز شهری با اجزاء متفاوت جزئی از سرمایههای فرهنگی ما هستند و حکم اندوختههای متراکمی را دارند که گنجینههایی از خاطرات اجتماعی و شیوههای گذشتگان را در دل خود جای دادهاند(جوادی نیکو وهمکاران:1389). در بسیاری از شهرهای امروزی، فضاهایی جون مجموعه فرهنگی و موزه و ... طراحی و ساخته می شود که به درستی پاسخگوی نیازهای اجتماعی و ارتقای خلاقیت شهروندان نیست و این امر نیز به دلیل تقلید صرف از الگوهای کشورهای غربی و بدون توجه به نیازهای فرهنگی، جامعه شناختی و روان شناختی شهروندان می باشد(وزیری، 1389). زمینه کیفیت محیط کالبدى براى جذب افراد وابسته به وجود فاکتورهایى است که تحقق هریک از آنها نیز درگرو عوامل متعددى میباشد که بخشى از این عوامل به ساختار کالبدى محیط مثل تنوع و سازگارى کاربریها، ایمنى، امنیت، تراکم و ظرفیت مناسب مرتبط است (یزدان فر، 1390). ضرورت ایجاد یک فضای فرهنگی در رابطه با جوانان زمانی بیشتر احساس می شود که در می یابیم: وقتی تفکر درباره ی جوانان و ایجادبهترین شرایط برای آموزش و ارتقاء سطح فرهنگی - اجتماعی آنها یکی از بهترین برنامه های قابل بررسی شهرهای ایران، خواهد بود. با توجه به این موضوع که جوانان نه تنها از لحاظ علم و دانش باید پرورش یابند بلکه از لحاظ فرهنگی و شناخت زمینه های فرهنگی نیز نیازمند رشد است و این غایت تنها در صورتی میسر خواهد شد که جوانان مکانی را تجربه کنند که نه تنها نیازهای آموزشی و پرورشی آنها تأمین گردد بلکه نیازهای تفرفرهنگی آنها نیز بر طرف شود. ( مودی، 1392)یک مجموعه فرهنگی ساخته می شود در واقع کانون اجتماعی شکل می گیرد. این کانون برای حفظ ارزش های خود به انسجام مشخصی نیاز دارد. اگر به امر فرهنگی در رابطه با جوانان بی توجهی شود ممکن است بخش مهمی از پیکره اجتماع از آن جدا شود و ارتباط خود را با آن از دست دهد. ( مودی، 1392)